فارسى من والک است - بین تره و سیر قرار دارم و در کتب مختلف از من کراث الثوم کراثى -
سیر خرس - کراث الدب و سیر جنگلى یاد کرده اند. ضد عفونى کننده قوى هستم . به هضم
غذا کمک مى کنم - سرشار از ویتامین ((ث )) بوده و داراى لعاب و صمغ زیاد مى باشم .
فشار خون را کم مى کنم ، ادرار - شیر و عرق را زیاد مى کنم و قاعده آور هستم .
سینه را نرم و صدا را باز مى نمایم و درمان خوبى براى تنگ نفس مى باشم - اثر خوبى بر
روى اعصاب دارم و مرا براى درمان نسیان و تقویت اعصاب و اشخاص فالج و لقوه اى تجویز
کرده اند. من ضد کرم معده و ضد کرم کدو مى باشم .
شهوت را زیاد مى کنم و درد رماتیسم و سیاتیک و نقرس را تسکین مى دهم . ادرار را باز
مى کنم و رنگ چهره را نیکو مى سازم - پادزهر سموم حیوانى و غذایى هستم . مداومت در
خوردن من سبب ریزش موى سفید و در آمدن موى سیاه به جاى آن است ، و از این نظر
شباهت زیادى به سیر دارم .
من داراى انواع خاردار نیز مى باشم ، به انواع خاردار من در نورلم ، در شیرگاه و میاه دره
تمیش در آمل دوته - در رامیان تموش و بورنیگان در تنکابن و الش و ولش و جولوش در آستارا،
هندل در لاهیجان کره تیق در ارسباران ، بورجن در طوالش ، تمیشه بور در رودسر، و رامسر
تمشک ، در بجنورد دولانا، در مازندران تمش و در کردستان تورک نامند.
میوه من مثل چیالک سرشار از ویتامین هاى ث ، قند، توت ، جوهر لیمو و ترشى سیب است و
به همین جهت طعم ترش مطبوعى دارد، و به علت داشتن املاح زیاد، خون را قلیایى کرده و
ترشى آن را از بین مى برد.
میوه من بسیار خنک و ضد رطوبات بدن است و راه ورود میکربها را به عروق مى بندد و از
خونریزى و فساد خون جلوگیرى کرده ، و رقت خون را درمان مى کند.
ملین و اشتهاآور بوده و ادرار را زیاد مى کند. مسکن صفرا و پاک کننده صفرا از امعاء است .
بهترین درمان روماتیسم و تصلب شرائین است ، براى کسانى که از درد معده رنج مى برند،
میوه ى خوبى است و از تحریکات جلدى جلوگیرى مى نماید.
قندش براى مبتلایان به مرض قند مفید و مداوا است خوردن آن تنفس را آسان و تنگ نفس را
درمان مى کند.
شربت من براى مبتلایان به تب و آبله مرغان و سرخک بسیار مفید است . غرغره جوشانده من
براى درمان دردگلو و آنژین سود فراوان دارد.
سکنجبین میوه من خنک کننده بوده و براى رفع یرقان و التهاب صفرا و کبد سودبخش است .
میوه من مقوى احشاء رحم است ، ضماد برگ من جهت زخم هاى سرد و برآمدگى چشم از
حدقه مفید است ، عصاره برگ و ساقه من که تازه چیده و کوبیده و با کمى صمغ مخلوط
نمایند، جهت امراض چشم مخصوصا جوش پلک و ریزش اشک و ناخنه و ورم پلک چشم مفید
مى باشد.
جویدن برگ من جهت ورم لثه و رفع بى حسى آن مفید مى باشد. جوشهاى دهان را از بین
مى برد و بوى بد دهان را برطرف مى نماید.
نوشیدن آب برگ و ساقه من که تازه باشد با کمى صمغ عربى جهت تقویت معده و خونریزى
معدى و بند آمدن اسهال و معالجه بواسیر نافع است . در طب سنتى ایران نوشته اند که اگر
زنى هنگام رگل جوشانده برگ و میوه تمشک بنوشد در آن ماه از آبستن شدن معاف خواهد
بود.
گل من نیز اسهال را بند مى آورد و ضماد برگ من بر روى دکمه بواسیر خونى نافع است . میوه
ى من قابض ترین اعضاى من است ، نوشیدن جوشانده ى ریشه من علاوه بر بند آمدن اسهال
، سنگ کلیه و مثانه را خرد مى کند. ضماد برگ من ورمها را فرو مى نشاند و کورک و دمل را باز
مى کند. و مانع زیادشدن زخم هاى خوره اى است .
مالیدن عصاره میوه ى من جهت زخم هاى آبدار و چرکى نافع بوده ، آنها را خشک مى کند و گل
من نیز همین خاصیت را دارد.
ضماد برگ و ساقه هاى نازک من جهت درد بیخ ران و کوفتگى پا که در اثر ورزش و راه پیمایى
عارض شود نافع است . پخته برگ و میوه من مو را سیاه مى کند و خضاب خوبى است و
مداومت در استفاده از آن ، مانع سفید شدن مو مى باشد و این خاصیت به علت داشتن فلز
منگنز است که در آن زیاد بوده و عامل سیاهى موى بدن انسان مى باشد.
میوه من پادزهر سموم حیوانى است و مخصوصا ضد سم مارماهى شاخ دار است . مقدار
خوراک عصاره و گل من 9 مثقال است !