پیام  : میدونم معلم عزیزم این پیام رو نمیخونه ولی من مینویسم برای دل خودم....:بعد از این همه سالها هنوز چهره ی مهربون و نگاه های پر از مهر و محبتت انها را از یاد نبردم رو از یاد نبردم

پیام  : hanooz ham rangin kamane damanam khashme dastane pormehratra be yadam miavarad

پیام  : به نظر شما چطوری میشه از کسی که به شما زندگی کردن یاد داده تشکر کرد جونمو بخواد بازم کمه

پیام  : من به دانستن از تو نیازمندم ، دریغ مکن ، بگو هر لحظه کجائی چه می کنی؟ تا بدانم آن لحظه کجا باشم ، چه کنم؟.....

پیام  : وقتی بهار از راه می‌رسد و سردی زمستان را از یادها می‌برد، دوستی‌ها دوباره جان می‌گیرند و جانداران زندگی را از سر می‌گیرند. انسانها می‌توانند با خاطری آسوده یكدیگر را دوست داشته باشند. شقایق سرخ، زیبا و كوچك، هر چند عمر كوتاهی دارد اما با ایمان كامل می‌گوید كه آن چه می‌ماند، دوستی است. او می‌داند كه بسیاری هستند كه برای ماندن و گذراندن پوسته‌ای ضخیم بر تن می‌كنند و زمستان را در خوابی عمیق به سر می‌برند اما هرگز به زندگی آنها حسرت نمی‌برد. او تنها در اندیشه بهار و زیستنی زیبا است. تو آموزگار «خوبی»، پاسبان «دوستی» و هم‌نفس باد بهاری هستی. شقایق‌ها بر تو درود می‌فرستند.

پیام  : ز بوسیدنی های این روزگار یک هم بود دست آموزگار

پیام  : آری معلمی دو نیمه دارد نیمی از آن عشقی است که دل تو را بیقرار کرده است و نیمی دیگر آن محبتی است که در دل من می تپد

پیام  : می توان در سایه آموختن گنج عشق جاودان اندوختن اول از استاد، یاد آموختیم پس، سویدای سواد آموختیم از پدر گر قالب تن یافتیم از معلم جان روشن یافتیم ای معلم چون کنم توصیف تو چون خدا مشکل توان تعریف تو ای تو کشتی نجات روح ما ای به طوفان جهالت نوح ما یک پدر بخشنده آب و گل است یک پدر روشنگر جان و دل است لیک اگر پرسی کدامین برترین آنکه دین آموزد و علم یقین

پیام  : معلّمی هنر است، هنر آموختن هر آن چه سال ها با سعی و تلاش اندوخته است. معلّمی عشقی است الهی و آسمانی است که پروردگارِ مهربان به انسان اعطا کرد تا با همّت بلند خویش روشنائی شب های تارِ جهالت و نادانی باشد. معلمّی، مهری است که از روز ازل با گل آدمی سرشته شد تا مردم از ظلمات جهل به نور دانایی، رهنمون شوند. براستی که معلّمی شغل نیست، عشق است.

پیام  : تو یك معلمی شریف و پاك و بی ریا... و غرض از كلامی پر از گل و آیینه و شبنم، تقدیم هزاران هزارگوهر سپاس و احساس به مهربانی وگرهگشائی دستان سپید و امتداد نگاه سبزتان است و این لوح بهانه ای برای تقدیر و تشكر از مقام والا و با ارزش شماست

پیام  : معلم مهربانم : با کدامین واژه ستایشت کنم چه بگویم که شایسته محبت تو باشم تو مرا با زندگی آشنا کردی تو به من بهتر زیستن را آموختی پس بدان تا ابد و برای همیشه دوستت دارم

پیام  : وقتی به کلاس قدم می‏گذارد، بهار با نسیم نفس‏هایش می‏شکفد و گل و لبخند و زمزمه، فضا را پر می‏کند. با او آسمان می‏بارد، چشمه می‏جوشد، نسیم می‏وزد و آفتاب سفره مهربان خویش را می‏گشاید. از خانه تا مدرسه، با هر گام، بهشت نزدیک‏تر می‏شود. نگاهش خانه مهربانی است و قلبش مهربان‏تر از آب. دل‏ها را به طراوت و پاکی و پاکیزگی می‏خواند. دست‏های گرم و صمیمی‏اش، مشق عشق می‏نویسد. سرانگشت او افق‏های روشن فردا را نشان می‏دهد واشاراتش، آن سوی پرده‏های خاک و ملکوت پاک خدا را. وسعت شفاف قلب‏ها، قلمرو اوست و کشتزار جان دانش‏آموزان تفرّجگاه خرمی او. ===== و در آخر روزت مبارک باد =====

پیام  : با عرض سلام زیباترین جملات در مورد هفته معلم م: معرفت ع: عدالت ل: لیاقت م: محبت ای که بامحبت خود معرفت را به ما آموختی و با عدالتت راه سعادت را به ما نشان دادی انصافا لیاقت تو همه مهربانی هاست سر بلندی؛ پایداری؛ سلامتی و عاقبت بخیری برایت آرزومندم

پیام  : روزها میگذرد و یاد و نامت در سایه سایه ی ذهن و جانم باقی ست وجودت و همه ی آرامش و فداکاری ات در پیکره ی وجودم نقشی جاودان بسته و امروز روز توست گرچه همه روزها از برای نفسهایت گل باران است. این تحفه ناقابل را از من پذیرا باش.

پیام  : روزتان مبارکباد قدردانی از معلم ٬تجلیل از باغبانیست که هرصبح با سبدی از صمیمیت وارد کلاس میشود و فردا را بر شاخه قلبها پیوند می زند.هدف و مقصد آفرینش را تبیین کرده و سلامتی جامعه را تضمین می کند.این هفته و روز گرامی به شما معلمینی که چونان شمع میسوزید و محفل جانها را بر می افروزید٬ تبریک میگویم

پیام  : روزتان مبارکباد . قدردانی از معلم ٬تجلیل از باغبانیست که هرصبح با سبدی از صمیمیت وارد کلاس میشود و فردا را بر شاخه قلبها پیوند می زند.هدف و مقصد آفرینش را تبیین کرده و سلامتی جامعه را تضمین می کند.این هفته و روز گرامی به شما معلمینی که چونان شمع میسوزید و محفل جانها را بر می افروزید٬ تبریک میگویم. از صمیم قلب دوستت دارم و همیشه و هر لحظه به یادتان هستم و انشا الله هر كجا باشید سلامت ، خوش و خرم باشید و از زحماتی كه شما برای من كشیده ای در طول مدرسه متشكرم و همیشه یاد خودتان و كارهایی كه برای من كرده ای هستم ..

پیام  : خاک پای استاد شدن در نزد ما یک آرزو است گر استاد قابل بداند جان من تقدیم اوست استاد گرامی اولین دعای من همیشه آرزوی سلامتی و خوشبختی برای شماست

پیام  : معلم سخنش تعلیم و رفتارش تربیت است

پیام  : عارفان علم عاشق می شوند بهترین مردم معلم می شوند عشق با دانش ممتم می شود هر که عاشق شد معلم می شود

پیام  : چه بد كردند كه معلم را به شمع تشبیع كردند ،چون شمع را می سازند تا بسوزد ولی معلم می سوزد تا بسازد. روز معلم را به شما استاد گرامی تبریك می گویم

پیام  : ای که دستان پر مهرت الفبای زندگی را از دل گنبد نیلگون الهی بر سر ما فرود می آورد و ای سمبل نقره فام دانش که الفبای زندگی را با دستان مهربانت در کالبد ما میدمی تا به عمق و ژرفای آیات معرفت دست یابیم . ای که ابر ها صلابت و شکوهت را بر دل آسمان حک کرده اند و نوای ایثارت در دل ستارگان طنین می اندازد تا آن زمان که نهالهای دانش میشکفند و به درختان بارور علم تبدیل میشوند تا هنگامیکه بلبلان نوای دانش می سرایند همواره دستانت تجلی گر نور پاک الهی و قلب پر مهرت جایگاه عشق الهی است. بر دستان شمس گونه ات بوسه میزنم

پیام  : قال علی (ع): من علمنی حرفاً فقد صیرنی عبداً (درختان زنده اند چون می بخشند. و اگرنبخشند،خود را هلاك كرده اند.) حیات معنوی معلم در بذل و بخشش است. حیات شمع در سوختن است.چون نسوزد مرده ای بیش نیست

پیام  : عطر دل انگیز نیمه اردیبهشت ماه، شمیم دل نواز روز و هفته ای مبارک را به همراه می آورد که یادآور قلم است ( ن و القلم و ما یسطرون) و تعلیم و تعلم (یزکیهم و یعلمهم الکتاب) . یعنی همه آنچه که آفرینش بر آن بنا نهاد شده است و تمام آنها در یک کلام خلاصه مشود، «معلم». معلم اسطوره جهاد است و ایثار – دلسوزی است و از خود گذشتگی – تعلیم است و تعلم و ... و اینک یاد باد آن روزگارانی که قلب و دل پاک و مملو از عشق به تربیت و تحصیلمان را صادقانه و خالصانه در محضر معلم قرار می دادیم و تعالی خود و ایران اسلامیمان را در گرو اطاعت از او می دانستیم، و امروز چه شیرین است تجلی آن ارتباط صمیمانه و تعامل دوستانه. روز و هفته معلم را به یکایک معلمان دیروز و امروز و فردا از اعماق وجود تبریک گفته ، بر دست مهربان و سرشار از محبت و عشق آنها بوسه می زنم و به آن افتخار می کنم که خود امروز به عنوان معلم در خدمت تربیت نسل بعدی ایران سرافراز می باشم . برگرفته از ....

پیام  : سعی نابرده در این راه به جایی نرسی مزد اگر می طلبی طاعت استاد ببر

پیام  : افقهای دور دست در نگاه تو زیباترین لحظات مرا رقم می زند، لحظاتی سرشار از شوق رسیدن به قله های بلند علم، علمی که با آن زیباترین نام ها را برای حق تعالی می آموزم و قشنگ ترین ترانه های مستی را در وصف والاترین موجود هستی می سرایم و با آن غرق وجود بی کران یکتا پروردگار عالم می گردم.

پیام  : بابت تمام چیزهایی که به من آموختید متشکرم

پیام  : درس معلم ار بود زمزمه ی محبتی جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را.آن زمان که شمع بودی و می سوختی من همچون پروانه درس عشق را از تو آموختم .

پیام  : هیچ واژه ای برای تشکر و قدرانی پیدا نکردم

پیام  : من دو چیز را دوست دارم:تو و گل سرخ را... گل سرخ را برای تو... و تو را برای همه چیز... به خاطر همه چیز ممنون.هیچگاه نگاه مهربان و گیرای تو را فراموش نخواهم كرد.حتی امروز كه خود در جای گاه تو هستم اما در مقابل تو همان شاگرد همیشگی... به پاس تمام مهربانیت... تقدیم با عشق...روزت مبارك...

پیام  : شمع شدی شعله شدی سوختی تا هنرت را به من آموختی

پیام  : ای کسی تو مرا با علم از زمین به بالا می بری ولیکن پدر مرا از بالا بر زمین آورد

پیام  : کاش میشد دستان مهربانت که به من واژه ادب و علم را در نقطه به نقطه جهان در گوشم زمزمه میکرد بوسه ای میکردم و آرام آرام مرا نوازشم میکردی و راه و مسیر درست را بار دیگر نشانم میدادی معلم مهربانم دوستت دارم