شادمانی در زندگی انسان  

شادی

انسان در برابر عوامل بیرونی و درونی، واکنش های مختلفی مانند شادی، خشم، ترس و اندوه از خود نشان می دهد که به آنها هیجان گفته می شود. این هیجان ها به عوامل پدید آورنده، دیدگاه ها و اندیشه های انسان بستگی کامل دارد که گاه مثبت و گاه منفی است.

شادی، حالتی است که بر اثر آن، درد و رنج های روحی در انسان به کمترین حد خود می رسد و سرور باطنی انسان، آشکار و برای مدتی از قید غم ها آزاد می شود. شادی، احساس مثبتی است که در پی خرسندی و پیروزی پدیدار می شود.

دکتر مایل آیزنگ، روان شناس شادی می گوید:

شادی، عبارت است از مجموع لذت های بدون درد. شادی، آرامش خاطر و رضایت باطن است. شادی، آن کیفیت زندگی است که همه کس آرزوی یافتنش را دارد. شادی و خرسندی، از آرامش خاطر و رضایت باطن حکایت می کند.

شهید مرتضی مطهری رحمه الله نیز در این زمینه می فرماید:

سرور، حالت خوشی و لذت بخشی است که از علم و اطلاع بر اینکه یکی از اهداف و آرزوها انجام یافته یا انجام خواهد یافت، به انسان دست می دهد و غم و اندوه، حالت ناگوار و دردناکی است که از اطلاع بر انجام نشدن یکی از هدف ها و آرزوها به انسان دست می دهد.

شادی، دل ها را به هم نزدیک و شک و بدبینی را از آدمیان دور می کند و توان آنان را برای پرداختن به خیر و نیکی بالا می برد. همچنین سلامت اعضای خانواده را تضمین و به ما کمک می کند تا تصمیم های آگاهانه تری بگیریم.